สาเหตุของโรค

ลักษณะอาการ

การแพร่ระบาด

เกิดเนื่องจากการทำลายของเชื้อราไฟทอฟธอรา (Phytophthora���parasitica�Dastur)

�

มะนาวเจริญไม่เต็มที่ ไม่ค่อยแตกใบ และบางครั้งอาจพบอาการใบอ่อนเหี่ยวคล้ายขาดน้ำ ใบเหลืองตรงบริเวณเส้นกลางใบร่วงกิ่งแห้งตายจากปลาย ผลมะนาวเปลี่ยนเป็นสีเหลืองและอาจร่วง� เมื่อขุดรากดูพบว่ารากเน่าเป็นสีน้ำตาลแดงหรืออมส้ม เหนียว ไม่ยุ่ย สำหรับต้นมะนาวใหญ่ (อายุ 2-4 ปีขึ้นไป) บางครั้งอาจพบอาการเปลือกปริแตกตามบริเวณโคนต้น ส่วนเปลือกมักมีสีคล้ำ ค่อนข้างฉ่ำน้ำและอาจพบอาการยางไหลตรงบริเวณรอยแผลนั้น เมื่อถากส่วนเปลือกออกดูจะพบว่าเปลือกเน่าและยุ่ยมีแผลสีน้ำตาลหรือน้ำตาลแดงตรงบริเวณเนื้อโคนต้น

เชื้อราที่เป็นสาเหตุของโรคอาศัยอยู่ในดินและน้ำ แพร่กระจายโดยติดไปกับดินหรือส่วนของมะนาวที่เป็นโรค และสปอร์ซึ่งเป็นหน่วยขยายพันธุ์ของเชื้อราสามารถแพร่กระจายไปกับน้ำที่ไหลผ่านรากหรือโคนต้นที่เป็นโรคทำให้เกิดการแพร่ระบาดไปยังแหล่งอื่นๆได้� พบโรคนี้ระบาดรุนแรงมากในมะนาวที่ปลูกแบบยกร่อง ส่วนโรครากเน่าและโคนเน่าที่เกิดจากสาเหตุอื่นๆซึ่งไม่ใช่เชื้อเป็นโรคที่ไม่มีการแพร่กระจาย

สาเหตุของโรค

ลักษณะอาการ

การแพร่ระบาด

เกิดจากเชื้อรา ซึ่งโรคนี้จะพบมากในดินปลูกพริก ที่มีสภาพกรดมาก ๆ หรือที่เรียกกันว่าดินเปรี้ยว

�

ต้นพริกที่ถูกโรคนี้ทำลายจะเริ่มแสดงอาการมีใบเหลืองก่อน หลังจากนั้น ใบจะร่วงและเหี่ยวแห้งยืนต้นตายไปในที่สุด แต่ตามปกติแล้วโรคนี้เมื่อเกิดกับพริกในต้นใดต้นนั้นก็จะตายในระยะเวลาอันสั้น และมักพบต้นพริกตายในขณะที่อยู่ในช่วงกำลังเจริญเติบโตเต็มที่หรืออยู่ในระหว่างผลิดอกออกผล

อย่างไรก็ตามโรคนี้เมื่อเกิดขึ้นแล้วการแพร่ระบาดจะช้ากว่าโรคอื่น ๆ แต่ก็อาจแพร่กระจายไปได้ทั่วทั้งไร่ เพราะว่าเชื้อรามีความคงทนต่อสภาพแวดล้อมที่ไม่เหมาะสมไปได้นานจนกว่าจะมีสภาพแวดล้อมที่เหมาะสมกลับคืนมาอีกครั้ง ซึ่งนับเวลาได้เป็นปี ๆ จึงมีโอกาสแพร่ระบาดไปได้ไกล ๆ โดยอาจติดไปกับก้อนดินที่มีเชื้อโรคนี้หริอติดไปกับเครื่องมือเครื่องใช้ในการเกษตร ตลอดจนติดไปกับคนและสัตว์ที่เข้าไปเหยียบย่ำบนดินที่มีเชื้อโรคนี้ระบาด

สาเหตุของโรค

ลักษณะอาการ

การแพร่ระบาด

เกิดจากเชื้อราพิเทียม Phytophthora parasitica Dastur โดยเชื้อราจะเข้าไปทำลายระบบรากฝอย รากแขนง และตามโคนต้น ทำให้พืชไม่สามารถลำเลียงน้ำและสารอาหารไปเลี้ยงส่วนต่างๆ ของพืชได้

สังเกตอาการได้จากใบจะมีสีเหลืองซีด โดยเริ่มที่เส้นกลางใบก่อนแล้วลุกลามไปเรื่อยๆ จากโคนใบไปถึงยอด และใบจะม้วนงอ เมื่อโดนแดดจัด ๆ ในตอนกลางวัน หรือใบเหี่ยวคล้ายขาดน้ำ ใบจะร่วง

อาจติดมากับวัสดุปลูก น้ำที่ใช้เตรียมสารละลายธาตุอาหาร เครื่องมือและอุปกรณ์ที่ใช้ในระบบปลูก ตลอดจนการปลิวมากับฝุ่นละออง เมื่อส่วนขยายพันธุ์ของเชื้อราพิเธียมตกลงสู่สารละลายธาตุอาหารได้แล้ว เชื้อจะงอกเส้นใยเจริญอย่างรวดเร็ว สร้างซูโอสปอร์ (zoospores) ซึ่งเป็นสปอร์ที่เคลื่อนที่ได้ดีในน้ำ (ว่ายน้ำได้) จำนวนมากมายมหาศาล เมื่อเชื้อโรคสัมผัสรากพืชผักได้ ก็จะเจริญเข้าสู่รากพืช ก่อให้เกิดโรครากเน่าได้อย่างรวดเร็วในระยะอันสั้น