แมลงหวี่ขาว เป็นแมลงประเภทปากดูดขนาดเล็ก มักอยู่รวมกันเป็นกลุ่มใต้ใบพืช ตัวเต็มวัยยาวประมาณ 1 มิลลิเมตร มีปาก 1 คู่ ปกคลุมด้วยฝุ่นขาว ตัวเต็มวัยเพศเมียวางไข่เป็นฟองเดี่ยวหรือเรียงติดกัน ไข่มีสีเหลืองอ่อน เรียวยาว ตัวอ่อนมีลักษณะคล้ายรูปไข่สีเหลืองปนเขียว แบนราบติดกับผิวใบ มีสีเหลืองอมเขียวใสมองเห็นส่วนต่างๆภายใน เคลื่อนไหวเมื่อถูกรบกวน แมลงหวี่ขาวตัวเต็มวัยมีอายุได้นาน 10-24 วันและสามารถวางไข่ได้ 66-300 ฟอง ตัวอ่อนวัยแรกมีอายุ 2-3 วันเป็นระยะที่เคลื่อนที่ได้ มักหลบดูดกินอยู่ใต้ใบ มีลําตัวค่อนข้างแบน หลังจากลอกคราบจะเป็นวัยที่ 2, 3 และ 4 ตามลําดับ ในระยะ 2 และ 3 ใช้เวลาแต่ละระยะ 2-3 วันมีการสร้างไขรอบๆ ตัวเพื่อให้จับยึดกับผิวใบได้ดีขึ้นเพราะไม่มีการเคลื่อนย้ายที่ เมื่อเป็นระยะที่ 4 จะมีการเปลี่ยนแปลง ภายในเป็นระยะที่มีตาแดงบางทีเรียกว่าระยะดักแด้โดยไม่มีการลอกคราบ ลักษณะลําตัวหนานูนขึ้นกว่าระยะ 2-3และมีสีออกเหลืองๆ ใช้เวลาพัฒนาตัวเอง 5-6 วัน ก่อนออกมาเป็นตัวเต็มวัยต่อไป

ลักษณะการเข้าทำลายและความเสียหายที่เกิดกับพืช

แมลงหวี่ขาวสามารถเข้าทําลายได้ทุกระยะการเจริญเติบโตของพืช โดยทั้งตัวอ่อนและตัวเต็มวัยจะอาศัยดูดกินน้ำเลี้ยงจากใบและยอดอ่อนของพืช การทําลายของตัวอ่อนทําให้เกิดเป็นจุดสีเหลืองบนใบพืช ใบพืชหงิกงอขอบใบม้วนลงด้านล่าง ต้นแคระแกร็น และเหี่ยว หากพบทําลายในปริมาณมากอาจทําให้พืชตายได้นอกจากนี้ยังเป็นแมลงพาหะนําเชื้อไวรัสสาเหตุโรคใบด่างในพืชต่างๆ ซึ่งเป็นสาเหตุสําคัญที่ทําให้ผลผลิตลดลง
สำหรับประเทศไทยมีรายงานการสำรวจพบแมลงหวี่ขาวที่เป็นศัตรูพืชสำคัญและสร้างความเสียหายทางเศรษฐกิจไม่น้อยกว่า 50 ชนิด โดยแมลงหวี่ขาวที่เป็นศัตรูพืชสำคัญคือ แมลงหวี่ขาวยาสูบ และแมลงหวี่ขาวโรงเรือน มักพบระบาดและสร้างความเสียหายให้กับพืชเศรษฐกิจหลายชนิด เช่น พริก มะเขือ กระเจี๊ยบเขียว มันเทศ พืชตระกูลกะหล่ำ ถั่วต่างๆ ยาสูบ มันสำปะหลัง มันฝรั่ง และฝ้าย เป็นต้น