หญ้าคา

หญ้าคาเป็นวัชพืชที่ขึ้นปกคลุมพื้นที่โล่ง หรือบริเวณป่าที่ถูกทำลายได้ดีมาก มีความสามารถในการกระจายพันธุ์ได้ดีทั้งจากเมล็ดโดยลมที่พัดพาเมล็ดไปได้ไกล และการแตกหน่อจากไหลทำให้สามารถปกคลุมพื้นที่ได้รวดเร็ว และปกติมักขึ้นปกคลุมเพียงชนิดเดียวทั่วทั้งพื้นที่ โดยมีการปลดปล่อยสารธรรมชาติบางชนิดที่มีฤทธิ์ยับยั้งการเจริญเติบโตของพืชอื่น ประกอบกับระบบรากของหญ้าคามักแผ่กระจายหนาแน่นปกคลุมดินชั้นบน จนยากแก่การงอกและตั้งตัวของกล้าไม้ถิ่นเดิมในพื้นที่ อีกสาเหตุหนึ่งคือ ในช่วงฤดูแล้งหญ้าคาจัดเป็นวัสดุเชื้อเพลิงอย่างดีต่อการเกิดไฟป่า ทำให้เกิดความเสียหายต่อพื้นที่ป่าธรรมชาติบริเวณรอบข้างได้ง่าย

��

หญ้าคา ชื่อสามัญ Alang-alang, Blady grass (หญ้าใบมีด), Cogongrass, Japanese bloodgrass, Kunai grass, Lalang, Thatch Grass
หญ้าคา ชื่อวิทยาศาสตร์ Imperata cylindrica (L.) Raeusch. จัดอยู่ในวงศ์หญ้า (POACEAE หรือ GRAMINEAE)
หมายเหตุ : หญ้าคา เป็นพืชคนละชนิดกันกับหญ้าแฝก (Chrysopogon zizanioides (L.) Roberty)

��การควบคุมและกำจัด
- ใช้วิธีการเขตกรรมทั่วไป เช่น วิธีการถาก ถาง ตัดให้สั้นเพื่อไม่ให้ออกดอก หรือขุดทิ้ง
- ใช้วัสดุคลุม เช่น เศษซากวัชพืช หรือปลูกพืชคลุม เช่น ถั่วชนิดต่าง ๆ
- ใช้ยาฆ่าหญ้าหรือสารเคมีต่าง ๆ เช่น ไกลโฟเซต 48(ไกลโฟเซต-ไอโซโพรพิลแอมโมเนียม) หรือ อัพดาว(ไกลโฟเซต-ไอโซโพรพิลแอมโมเนียม)

ลักษณะของหญ้าคา
ต้นหญ้าคา จัดเป็นพืชจำพวกหญ้า มีลำต้นอยู่ใต้ดินเป็นเส้นกลม สีขาวทอดยาว มีข้อชัดเจน ผิวเรียบ หรืออาจมีขนอยู่บ้างเล็กน้อย สามารถแตกกิ่งก้านสาขาเลื้อยแผ่และงอกไปเป็นกอใหม่ ๆ ได้มากมายหลายกอ โดยหญ้าคาจัดเป็นวัชพืชที่ชอบแสงแดดและมีความทนทานสูงมาก เผากำจัดหรือทำลายได้ยาก ยิ่งเผาทำลายก็เหมือนไปช่วยกระตุ้นให้มันงอกมากขึ้น ทำให้ออกดอกแพร่พันธุ์มากยิ่งขึ้นไปอีก จึงกลายเป็นวัชพืชที่ลุกลามไปตามท้องไร่หรือพื้นที่ต่าง ๆ และกำจัดได้ยากชนิดหนึ่ง อีกทั้งยังเป็นวัชพืชที่แก่งแย่งธาตุอาหารและน้ำกับพืชที่ปลูก และยังปลดปล่อยสารธรรมชาติบางชนิดที่มีฤทธิ์ในการยับยั้งการเจริญเติบโตของพืชชนิดอื่น ๆ ซึ่งสามารถพบได้ตามท้องทุ่งทั่วไป ตามพื้นที่รกร้างว่างเปล่า ตามหุบเขา และตามริมทางทั่วไป ซึ่งโดยทั่วไปแล้วพืชชนิดนี้จะขยายพันธุ์ด้วยวิธีการใช้เมล็ด แต่ก็ยังสามารถขยายพันธุ์ด้วยลำต้นใต้ดินได้ด้วยเช่นกัน
ใบหญ้าคา ใบแตกออกมาจากลำต้นที่อยู่ใต้ดิน ลักษณะของใบแบนเรียวยาว ใบมีความประมาณ 20-50 เซนติเมตร และกว้างประมาณ 5-9 มิลลิเมตร ตอนแตกใบอ่อนใหม่ ๆ จะมีปลอกหุ้มแหลมแข็งที่ยอดยาวประมาณ 1 มิลลิเมตร งอกแทงขึ้นมาจากดิน
ดอกหญ้าคา ออกดอกเป็นช่อรูปทรงกระบอก มีความยาวประมาณ 5-20 เซนติเมตร มีขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 1.5-3 เซนติเมตร มีดอกย่อยอยู่ติดกันแน่น เมื่อแก่จะเป็นขนฟูสีขาว และเมล็ดจะหลุดร่วงและปลิวไปตามสายลม และแพร่กระจายพันธุ์ไปได้ไกล ๆ โดยหญ้าคาที่ขึ้นอยู่ตามทุ่งหญ้าจะออกดอกในช่วงฤดูร้อน ส่วนหญ้าคาที่ขึ้นตามที่ชื้นแฉะจะออกดอกในช่วงปลายฤดูร้อนหรือฤดูหนาว
ผลหญ้าคา หรือ เมล็ดหญ้าคา เมล็ดเป็นผลแห้ง ไม่แตก มีลักษณะเป็นรูปรี เมล็ดมีสีเหลือง เมล็ดแก่จะหลุดปลิวไปตามลม สามารถแพร่ขยายพันธุ์ไปได้ไกล และในหนึ่งต้นสามารถผลิตเมล็ดได้มากถึง 3,000 เมล็ด